De studie vergeleek in zes verschillende landen de mate waarin mensen hard werken. Worden ze vooral gemotiveerd door financiële prikkels? Of eerder door psychologische factoren zoals concurrentiedrang of de motivatie om anderen te helpen?
Wat bleek is dat geld een veel grotere motivator voor Amerikanen en Britten is dan voor de inwoners van China, India, Mexico en Zuid-Afrika.
De onderzoekers keken aan de hand van tests met proefpersonen hoe motiverend allerlei prikkels zijn om mensen een saaie taak te laten doen. Daaruit bleek dat mensen uit India meer gemotiveerd werden door psychologische prikkels (bijvoorbeeld omgaan met collega’s) dan door geld. Voor Amerikanen bleek geld een dubbel zo grote motivator.
De onderzoekers ontwikkelden daarna tests voor zes landen - de VS, Groot-Brittannië, India, Mexico, Zuid-Afrika en China - en daaruit bleken opnieuw grote verschillen. Zo waren Chinese deelnemers bereid zich 20 procent meer in te spannen voor extra geld, terwijl de Britten bijna 110 procent harder gingen werken voor een hogere financiële beloning. Ook bleek dat de Amerikanen meteen stopten met hun taak als ze hadden gedaan waarvoor ze werden betaald, terwijl mensen uit Mexico en China langer doorgingen dan het contract hen voorschreef.
De auteurs zijn verrast door de resultaten omdat ze weten dat dezelfde dollar in loon, veel meer waard is in armere landen. „Een dollar is meer waard in Mexico dan in de VS. Toch bleek geld minder motiverend op plaatsen waar het meer oplevert”, zeggen ze. ,,Toen we in de tests het te verdienen loon in westerse landen verhoogden om te corrigeren voor de lokale koopkracht, werd het verschil in geldvoordeel zelfs nog groter.”
De bevindingen spreken de standaard economische intuïtie tegen dat mensen uit armere landen meer gedreven zouden zijn door geld omdat ze het vaak minder hebben. Ze suggereren dat mensen die in westerse, democratische en hoog geïndustrialiseerde culturen leven, er meer op uit zijn om hun tijd en moeite ingeruild te zien voor een mooi loon.
De verklaring zou zijn dat we verschillende standaarden hebben wat werk betreft. Waar het in een groot deel van de wereld een relationele verplichting is, is werk in het Westen een strikt contractuele transactie.
Westerlingen zien werk eerder als iets dat gekocht en verkocht wordt op de markt. Als ze hun huis verlaten om te gaan werken, verlaten ze de sociale sfeer en betreden ze de economische wereld van de productie, waar moraal en relaties plaatsmaken voor efficiëntie en maximalisatie, zeggen de onderzoekers.
Voor westerlingen geeft hun contract de duidelijke regels weer voor transacties. Ze geven en ontvangen wat in het contract staat. Nochtans zouden formele contracten waarschijnlijk vreemd of star overkomen op de meeste mensen in de geschiedenis van de mensheid, denken de onderzoekers. „Het is daarom zinvol om verder te kijken dan je neus lang is en ook loyaliteit en vertrouwen mee te nemen in je verdienmodel.”
Bron: Dagblad van het Noorden
Gepubliceerd: 20-01-2024